Wydawca treści
Ochrona lasu
Celem pracy leśników jest ochrona nie tylko drzewostanów, ale całych ekosystemów leśnych. Prowadzona przez nas gospodarka dąży do zachowania różnorodności biologicznej, całej puli genowej ekosystemów i zwiększania naturalnej odporności zbiorowisk leśnych.
W Nadleśnictwie Miastko lasy ochronne, głównie wodochronne i glebochronne, zajmują powierzchnię 3 944 ha. Dbamy o zagrożone gatunki roślin i zwierząt oraz miejsca ich występowania (tworzymy strefy ochronne wokół gniazd bociana czarnego). Wewnątrz lasu obejmujemy ochroną oczka wodne, torfowiska, polany śródleśne i bagienka, tworząc tzw. użytki ekologiczne.
Czynniki zagrażające naszym lasom są różnorodne i w zależności od źródła oddziaływania dzielimy je na:
- abiotyczne, powodowane przez nieożywioną część przyrody np. huragany, przymrozki, susze;
- biotyczne, powodowane przez ożywioną część przyrody np. grzyby, owady, zwierzyna łowna;
- antropogeniczne, których przyczyną jest człowiek.
Nie mamy wpływu na szkody powodowane przez siły przyrody nieożywionej. Możemy tylko usuwać uszkodzone drzewa i tak prowadzić gospodarkę w drzewostanach aby były one jak najmniejsze.
Ze szkodliwymi owadami czy grzybami leśnicy starają się walczyć różnymi metodami. Duży nacisk kładziemy na działania profilaktyczne. Leśniczy obserwuje las, starając się zlokalizować miejsca rozwoju owadów, grzybów. Usuwa osłabione i obumarłe drzewa, z których choroby mogły by się rozprzestrzeniać.
Uważny obserwator pewnie nie raz spotkał wiszące na drzewach dziwnie wyglądające urządzenia. Są to różnego typu pułapki, służące do odłowu owadów. Spełniają one rolę zarówno prognostyczną i ochronną. Pułapki pozwalają na pośrednie określenie liczebności populacji szkodliwych owadów na danej powierzchni próbnej. Jest to podstawa do obliczenia ilości występowania szkodnika w całym drzewostanie. Wystawiane pułapki (w zależności od zastosowanego typu) mogą również służyć do obniżania liczebności populacji szkodnika lub poziomu wyrządzanych przezeń szkód.
Pułapka feromonowa, fot. T. Przybył
Sosna zaatakowana przez szkodniki, fot. T. Przybył
W sytuacjach skrajnego zagrożenia gradacją (masowym występowaniem na dużą skalę szkodników leśnych) koniecznością staje się wykonanie zabiegu ratowniczego, przy użyciu środków chemicznych. Dzięki stale dokonującemu się postępowi środki te podlegają ciągłemu doskonaleniu, przez co stają się bardziej skuteczne i selektywne, co obniża szkodliwe efekty uboczne.
Helikopter wykorzystywany do oprysków odgrywa również
ważną rolę w ochronie przeciwpożarowej, fot. T. Przybył
Wieża p-poż, fot. M.Ostaszewska
Jednak największym zagrożeniem, powodowanym przez człowieka są pożary. W przeciągu kilku godzin pożar lasu może zniweczyć dorobek pracy całych pokoleń leśników. Dlatego ważne jest, jeśli nie udało się pożaru uniknąć, jak najwcześniejsze jego wykrycie i ugaszenie.
System ochrony przeciwpożarowej w Nadleśnictwie Miastko oparty jest na dwóch punktach obserwacyjnych:
- kamerze TV zamontowanej na wieży metalowej,
- wieży betonowej z obserwatorem.
Aktualnie Nadleśnictwo utrzymuje ok. 112,90 km pasów typu A, 0,46 km pasów typu B, natomiast pasy typu BK utrzymują PKP.
Z uwagi na występowanie dużej ilości jezior i zbiorników wodnych możliwości zaopatrzenia w wodę są dobre. Założono i dostosowano do obowiązujących przepisów 11 punktów czerpania wody.
Las jest naszym wspólnym dobrem. Dbajmy o jego rozwój i ochronę.